Karadenizli Olmak

Karadenizli Olmak  

Karadenizli olmak çok da zor değil aslında

Karadeniz kadar sakin, sonra birden hırçın

Biraz coşkulu,

Biraz da delidolu olacaksın

Biraz şakacı olacaksın,

Gülmeden güldürebileceksin

Günlerce yağmur yağsa da

Güneşin yüzünü görmeye umudun,

Güneşin doğacağına olan sabrın olmalı

Güçlü olcaksın

Karadeniz kadını kadar çalışkan

ama vakur

Karadeniz erkeği kadar gözüpek

ve cesur olacaksın

Elin silah tutacak belki, ama savaşmak için değil

Bakışların keskin olmalı bir kere

Bıldırcın kadar çok,

atmaca kadar çevik...

Ve sevdiğinin elini tutmaya korkacak kadar da narin olmalı yüreğin

Denizi yar,

Yaylayı diyar bileceksin

Burnun belki uzun olabilir, tamam

Ama burnun havada olmasın sakın

Yoldan geçeni tanrı misafiri

Yolda kalanı can yoldaşın edeceksin

Fındık bahçesinin yolunu,

Çay toplamanın usulunu,

İnek sağmanın da kolayını öğreneceksin

Ağaca çıkmam,

Odun kesmem,

Mısır da yemem demeyeceksin

Pancarın tadına,

Sahilin rüzgarına,

Yaylanın da sisine doymayacaksın

Kemençeyle horon tepmeden

Tulumla aklın başından gitmeden

Sevdiğine de türkü yakmadan

Ben sevdim arkadaş demeyeceksin

Hemşin’de, Görele’de, Fatsa’da

Yayla düzünde, taka başında

Ce buraya bakayum,

Az gel daa, da

Karadenizli olmak çok da zor değil aslında

Biraz can,

Biraz insan...